Podział majątku wspólnego budzi na ogół nie mniejsze emocje niż rozwód.
Dokładamy starań, by każdy nasz Klient otrzymał w sprawie o podział majątku to, co mu się słusznie należy.
Doradzamy rozwiązania pozwalające zaoszczędzić czas i pieniądze, nie tracąc ani na chwilę z pola widzenia kwestii najistotniejszej: pełnego zabezpieczenia interesów naszych Klientów.
Jeśli nie uda się wypracować rozwiązania ugodowego - reprezentujemy naszych Klientów w postępowaniach sądowych o podział majątku.
Podziału majątku można dokonać po ustaniu wspólności majątkowej.
Wspólność majątkowa ustaje po prawomocnym orzeczeniu rozwodu lub separacji.
Wspólność majątkowa może ustać również na skutek zgodnego oświadczenia małżonków złożonego przez małżonków przed notariuszem, którym małżonkowie ustanowią rozdzielność majątkową.
Ponadto, z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać ustanowienia przez sąd rozdzielności majątkowej (nawet jeśli nie zamierza wystąpić o rozwód lub o ustanowienie separacji).
Tak, możliwe jest dokonanie podziału majątku bez sprawy sądowej.
Jeżeli małżonkowie (lub byli małżonkowi) potrafią się porozumieć co do składu majątku wspólnego, jego wartości oraz sposobu, w jaki ma zostać podzielony - nie ma potrzeby angażowania sądu. Podziału majątku można w takim wypadku dokonać przed notariuszem.
Uzasadnione w takich wypadkach jest co najmniej uzyskanie porady prawnej przez każdą ze stron.
W skład majątku wspólnego wchodzi wszystko to, co małżonkowie nabyli w czasie trwania wspólności majątkowej. Wspólność majątkowa powstaje z mocy prawa z chwilą zawarcia małżeństwa.
Jeśli zatem małżonkowie nie zawierali żadnej umowy majątkowej małżeńskiej (intercyzy) wszystko to, co zostało nabyte przez nich w czasie trwania małżeństwa (zarówno wspólnie, jak też przez jednego z małżonków) - co do zasady wchodzi do majątku wspólnego.
W szczególności do majątku wspólnego wchodzi pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków, dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków oraz środki zgromadzone na rachunku otwartego lub pracowniczego funduszu emerytalnego każdego z małżonków.
Do majątku wspólnego nie wchodzą przedmioty stanowiące majątek osobisty każdego z małżonków.
Do majątku osobistego każdego z małżonków należą:
Najczęstszym sposobem podziału majątku jest przyznanie niektórych składników majątku wspólnego jednej osobie, pozostałych - drugiej osobie oraz wyrównanie udziałów poprzez dopłatę. Strona, która otrzymuje składniki majątkowe o większej wartości, musi dopłacić drugiej stronie kwotę wyrównującą wartość udziałów.
Sąd może również przyznać cały majątek jednej osobie z obowiązkiem spłacanie drugiej osoby. Z taką sytuacją możemy mieć do czynienia np. wówczas, gdy w skład majątku wspólnego wchodzi tylko jeden wartościowy składnik, którego nie można podzielić (np. tylko mieszkanie).
Sąd może również zarządzić sprzedaż składnika majątkowego i podział uzyskanej ceny. W praktyce, gdy żadna ze stron nie jest zainteresowana przejęciem składnika majątku na wyłączną własność, a składnika tego nie da się podzielić - strony na ogół dokonują jego sprzedaży we własnym zakresie, dzieląc się uzyskaną kwotą. Jest to korzystniejsze pod względem finansowym, niż sprzedaż rzeczy przez sąd.
Udziały małżonków w majątku wspólnym są równe.
Jednakże z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać, ażeby ustalenie udziałów w majątku wspólnym nastąpiło z uwzględnieniem stopnia, w którym każdy z nich przyczynił się do powstania tego majątku.
Przy ocenie, w jakim stopniu każdy z małżonków przyczynił się do powstania majątku wspólnego, uwzględnia się także nakład osobistej pracy przy wychowaniu dzieci i we wspólnym gospodarstwie domowym.
W sprawie o podział majątku sąd - oprócz ustalenia składu majątku, wartości poszczególnych jego składników i sposobie podziału (w tym wysokości dopłat) - może dokonać także innych rozliczeń.
Chodzi tu przede wszystkim o wydatki i nakłady poczynione z majątku wspólnego na majątek osobisty jednego z małżonków (przykład: ze środków pochodzących z majątku wspólnego został wyremontowany dom odziedziczony przez jednego z małżonków i stanowiący jego majątek osobisty).
Przy rozliczaniu wydatków i nakładów poczynionych z majątku wspólnego na majątek osobisty jednego z małżonków nie można jednak żądać zwrotu wydatków i nakładów koniecznych na przedmioty majątkowe przynoszące dochód (przykład: jeżeli małżonkowie wynajmowali mieszkanie stanowiące majątek osobisty jednego z małżonków, to dochody z najmu stanowiły majątek wspólny; opłaty wiążące się z posiadaniem mieszkania, jak np. czynsz do spółdzielni czy podatek od nieruchomości, nawet jeśli były opłacane z majątku wspólnego, to nie będą w takim wypadku rozliczane jako nakład na majątek osobisty - były bowiem niezbędne, aby rzecz przynosiła dochód stanowiący majątek wspólny).
Oprócz wydatków i nakładów z majątku wspólnego na osobisty, każdy z małżonków może żądać zwrotu wydatków i nakładów, które poczynił ze swojego majątku osobistego na majątek wspólny.
Nie można żądać zwrotu wydatków i nakładów zużytych w celu zaspokojenia potrzeb rodziny, chyba że zwiększyły wartość majątku w chwili ustania wspólności.
W sprawie o podział majątku sąd może rozliczyć również spłatę długu jednego z małżonków, który został spłacony z majątku wspólnego.
W pierwszej kolejności sąd co do zasady uwzględnia zgodny wniosek stron. Zdarza się, że pomiędzy stronami nie jest sporne to, kto ma otrzymać dom lub mieszkanie, lecz jedynie sporna jest ich wartość i wysokość spłaty.
Zdarza się również sytuacja odwrotna, tzn. gdy żadna ze stron nie chce otrzymać na wyłączną własność nieruchomości. W takim wypadku zachodzi konieczność sprzedaży nieruchomości, ponieważ sąd nie można przyznać nieruchomości na wyłączną własność osobie, która się temu sprzeciwia.
Najczęstszą sytuacją jest jednak ta, w której to każdy z małżonków (byłych małżonków) chce, by to jemu przyznać na wyłączną własność dom lub mieszkanie. W takiej sytuacji decyzja należy do sądu. Na decyzję tę mogą mieć wpływ różne czynniki. Sąd w szczególności może wziąć pod uwagę takie czynniki jak:
Wartość poszczególnych składników majątkowych stanowiących majątek wspólny mogą ustalić same strony. Przy dokonywaniu tych ustaleń mogą posiłkować się wycenami rzeczoznawców, cenami ofertowymi dostępnymi w internecie, itp.
Jeżeli strony nie mogą osiągnąć porozumienia co do wartości poszczególnych składników majątku wspólnego, ich wartość w toku postępowania o podział majątku wspólnego ustali sąd. W takich wypadkach sąd najczęściej korzysta z opinii biegłych.
Termin spłaty najczęściej oznacza sąd w postanowieniu, którym dokonuje podziału majątku.
Jeżeli ustalone została spłata z tytułu wyrównania udziałów w majątku wspólnym, sąd w postanowieniu, którym dokonuje podziału majątku, powinien oznaczyć termin i sposób uiszczenia spłaty.
W razie rozłożenia spłat na raty terminy ich uiszczenia nie mogą łącznie przekraczać lat dziesięciu.
W praktyce rozłożenie rat aż na 10 lat zdarza się bardzo rzadko. Na ogół są to okresy dużo krótsze - adekwatne do kwoty spłaty i możliwości finansowych strony zobowiązanej do zapłaty.
Wniosek o podział majątku wspólnego podlega opłacie stałej w kwocie 1.000 zł, niezależnie od tego jaka jest wartość majątku wspólnego. Jeżeli wniosek zawiera zgodny projekt podziału majątku, pobiera się opłatę stałą w kwocie 300 zł.
Istotnym kosztem, mogącym powstać w sprawie o podział majątku wspólnego, jest koszt opinii biegłego. Czasami w sprawie o podział majątku wydawanych jest kilka opinii, przez biegłych z różnych specjalności (np. rzeczoznawcy szacującego wartość rzeczy ruchomych, biegłego z zakresu szacowania wartości nieruchomości, geodezji, itd.). Koszt opinii zależy od jej zakresu i czasu potrzebnego na jej przygotowanie - na ogół są to kwoty rzędu kilku tysięcy złotych.
W sprawie o podział majątku nie ma przymusu adwokacko-radcowskiego, co oznacza, że taką sprawę każdy może poprowadzić sobie sam. Z uwagi na wysoki stopień skomplikowania niektórych spraw o podział majątku - nie zawsze jest to najlepsze rozwiązanie. Zlecając prowadzenie sprawy o podział majątku adwokatowi lub radcy prawnemu należy uwzględnić także koszty jego wynagrodzenia, które na ogół ustalane są indywidualnie i zależą od okoliczności konkretnej sprawy.
Podziału majątku można dokonać po ustaniu wspólności majątkowej.
Wspólność majątkowa ustaje po prawomocnym orzeczeniu rozwodu lub separacji.
Wspólność majątkowa może ustać również na skutek zgodnego oświadczenia małżonków złożonego przez małżonków przed notariuszem, którym małżonkowie ustanowią rozdzielność majątkową.
Ponadto, z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać ustanowienia przez sąd rozdzielności majątkowej (nawet jeśli nie zamierza wystąpić o rozwód lub o ustanowienie separacji).
Tak, możliwe jest dokonanie podziału majątku bez sprawy sądowej.
Jeżeli małżonkowie (lub byli małżonkowi) potrafią się porozumieć co do składu majątku wspólnego, jego wartości oraz sposobu, w jaki ma zostać podzielony - nie ma potrzeby angażowania sądu. Podziału majątku można w takim wypadku dokonać przed notariuszem.
Uzasadnione w takich wypadkach jest co najmniej uzyskanie porady prawnej przez każdą ze stron.
W skład majątku wspólnego wchodzi wszystko to, co małżonkowie nabyli w czasie trwania wspólności majątkowej. Wspólność majątkowa powstaje z mocy prawa z chwilą zawarcia małżeństwa.
Jeśli zatem małżonkowie nie zawierali żadnej umowy majątkowej małżeńskiej (intercyzy) wszystko to, co zostało nabyte przez nich w czasie trwania małżeństwa (zarówno wspólnie, jak też przez jednego z małżonków) - co do zasady wchodzi do majątku wspólnego.
W szczególności do majątku wspólnego wchodzi pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków, dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków oraz środki zgromadzone na rachunku otwartego lub pracowniczego funduszu emerytalnego każdego z małżonków.
Do majątku wspólnego nie wchodzą przedmioty stanowiące majątek osobisty każdego z małżonków.
Do majątku osobistego każdego z małżonków należą:
Najczęstszym sposobem podziału majątku jest przyznanie niektórych składników majątku wspólnego jednej osobie, pozostałych - drugiej osobie oraz wyrównanie udziałów poprzez dopłatę. Strona, która otrzymuje składniki majątkowe o większej wartości, musi dopłacić drugiej stronie kwotę wyrównującą wartość udziałów.
Sąd może również przyznać cały majątek jednej osobie z obowiązkiem spłacanie drugiej osoby. Z taką sytuacją możemy mieć do czynienia np. wówczas, gdy w skład majątku wspólnego wchodzi tylko jeden wartościowy składnik, którego nie można podzielić (np. tylko mieszkanie).
Sąd może również zarządzić sprzedaż składnika majątkowego i podział uzyskanej ceny. W praktyce, gdy żadna ze stron nie jest zainteresowana przejęciem składnika majątku na wyłączną własność, a składnika tego nie da się podzielić - strony na ogół dokonują jego sprzedaży we własnym zakresie, dzieląc się uzyskaną kwotą. Jest to korzystniejsze pod względem finansowym, niż sprzedaż rzeczy przez sąd.
Udziały małżonków w majątku wspólnym są równe.
Jednakże z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać, ażeby ustalenie udziałów w majątku wspólnym nastąpiło z uwzględnieniem stopnia, w którym każdy z nich przyczynił się do powstania tego majątku.
Przy ocenie, w jakim stopniu każdy z małżonków przyczynił się do powstania majątku wspólnego, uwzględnia się także nakład osobistej pracy przy wychowaniu dzieci i we wspólnym gospodarstwie domowym.
W sprawie o podział majątku sąd - oprócz ustalenia składu majątku, wartości poszczególnych jego składników i sposobie podziału (w tym wysokości dopłat) - może dokonać także innych rozliczeń.
Chodzi tu przede wszystkim o wydatki i nakłady poczynione z majątku wspólnego na majątek osobisty jednego z małżonków (przykład: ze środków pochodzących z majątku wspólnego został wyremontowany dom odziedziczony przez jednego z małżonków i stanowiący jego majątek osobisty).
Przy rozliczaniu wydatków i nakładów poczynionych z majątku wspólnego na majątek osobisty jednego z małżonków nie można jednak żądać zwrotu wydatków i nakładów koniecznych na przedmioty majątkowe przynoszące dochód (przykład: jeżeli małżonkowie wynajmowali mieszkanie stanowiące majątek osobisty jednego z małżonków, to dochody z najmu stanowiły majątek wspólny; opłaty wiążące się z posiadaniem mieszkania, jak np. czynsz do spółdzielni czy podatek od nieruchomości, nawet jeśli były opłacane z majątku wspólnego, to nie będą w takim wypadku rozliczane jako nakład na majątek osobisty - były bowiem niezbędne, aby rzecz przynosiła dochód stanowiący majątek wspólny).
Oprócz wydatków i nakładów z majątku wspólnego na osobisty, każdy z małżonków może żądać zwrotu wydatków i nakładów, które poczynił ze swojego majątku osobistego na majątek wspólny.
Nie można żądać zwrotu wydatków i nakładów zużytych w celu zaspokojenia potrzeb rodziny, chyba że zwiększyły wartość majątku w chwili ustania wspólności.
W sprawie o podział majątku sąd może rozliczyć również spłatę długu jednego z małżonków, który został spłacony z majątku wspólnego.
W pierwszej kolejności sąd co do zasady uwzględnia zgodny wniosek stron. Zdarza się, że pomiędzy stronami nie jest sporne to, kto ma otrzymać dom lub mieszkanie, lecz jedynie sporna jest ich wartość i wysokość spłaty.
Zdarza się również sytuacja odwrotna, tzn. gdy żadna ze stron nie chce otrzymać na wyłączną własność nieruchomości. W takim wypadku zachodzi konieczność sprzedaży nieruchomości, ponieważ sąd nie można przyznać nieruchomości na wyłączną własność osobie, która się temu sprzeciwia.
Najczęstszą sytuacją jest jednak ta, w której to każdy z małżonków (byłych małżonków) chce, by to jemu przyznać na wyłączną własność dom lub mieszkanie. W takiej sytuacji decyzja należy do sądu. Na decyzję tę mogą mieć wpływ różne czynniki. Sąd w szczególności może wziąć pod uwagę takie czynniki jak:
Wartość poszczególnych składników majątkowych stanowiących majątek wspólny mogą ustalić same strony. Przy dokonywaniu tych ustaleń mogą posiłkować się wycenami rzeczoznawców, cenami ofertowymi dostępnymi w internecie, itp.
Jeżeli strony nie mogą osiągnąć porozumienia co do wartości poszczególnych składników majątku wspólnego, ich wartość w toku postępowania o podział majątku wspólnego ustali sąd. W takich wypadkach sąd najczęściej korzysta z opinii biegłych.
Termin spłaty najczęściej oznacza sąd w postanowieniu, którym dokonuje podziału majątku.
Jeżeli ustalone została spłata z tytułu wyrównania udziałów w majątku wspólnym, sąd w postanowieniu, którym dokonuje podziału majątku, powinien oznaczyć termin i sposób uiszczenia spłaty.
W razie rozłożenia spłat na raty terminy ich uiszczenia nie mogą łącznie przekraczać lat dziesięciu.
W praktyce rozłożenie rat aż na 10 lat zdarza się bardzo rzadko. Na ogół są to okresy dużo krótsze - adekwatne do kwoty spłaty i możliwości finansowych strony zobowiązanej do zapłaty.
Wniosek o podział majątku wspólnego podlega opłacie stałej w kwocie 1.000 zł, niezależnie od tego jaka jest wartość majątku wspólnego. Jeżeli wniosek zawiera zgodny projekt podziału majątku, pobiera się opłatę stałą w kwocie 300 zł.
Istotnym kosztem, mogącym powstać w sprawie o podział majątku wspólnego, jest koszt opinii biegłego. Czasami w sprawie o podział majątku wydawanych jest kilka opinii, przez biegłych z różnych specjalności (np. rzeczoznawcy szacującego wartość rzeczy ruchomych, biegłego z zakresu szacowania wartości nieruchomości, geodezji, itd.). Koszt opinii zależy od jej zakresu i czasu potrzebnego na jej przygotowanie - na ogół są to kwoty rzędu kilku tysięcy złotych.
W sprawie o podział majątku nie ma przymusu adwokacko-radcowskiego, co oznacza, że taką sprawę każdy może poprowadzić sobie sam. Z uwagi na wysoki stopień skomplikowania niektórych spraw o podział majątku - nie zawsze jest to najlepsze rozwiązanie. Zlecając prowadzenie sprawy o podział majątku adwokatowi lub radcy prawnemu należy uwzględnić także koszty jego wynagrodzenia, które na ogół ustalane są indywidualnie i zależą od okoliczności konkretnej sprawy.
Podziału majątku można dokonać po ustaniu wspólności majątkowej.
Wspólność majątkowa ustaje po prawomocnym orzeczeniu rozwodu lub separacji.
Wspólność majątkowa może ustać również na skutek zgodnego oświadczenia małżonków złożonego przez małżonków przed notariuszem, którym małżonkowie ustanowią rozdzielność majątkową.
Ponadto, z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać ustanowienia przez sąd rozdzielności majątkowej (nawet jeśli nie zamierza wystąpić o rozwód lub o ustanowienie separacji).
Tak, możliwe jest dokonanie podziału majątku bez sprawy sądowej.
Jeżeli małżonkowie (lub byli małżonkowi) potrafią się porozumieć co do składu majątku wspólnego, jego wartości oraz sposobu, w jaki ma zostać podzielony - nie ma potrzeby angażowania sądu. Podziału majątku można w takim wypadku dokonać przed notariuszem.
Uzasadnione w takich wypadkach jest co najmniej uzyskanie porady prawnej przez każdą ze stron.
W skład majątku wspólnego wchodzi wszystko to, co małżonkowie nabyli w czasie trwania wspólności majątkowej. Wspólność majątkowa powstaje z mocy prawa z chwilą zawarcia małżeństwa.
Jeśli zatem małżonkowie nie zawierali żadnej umowy majątkowej małżeńskiej (intercyzy) wszystko to, co zostało nabyte przez nich w czasie trwania małżeństwa (zarówno wspólnie, jak też przez jednego z małżonków) - co do zasady wchodzi do majątku wspólnego.
W szczególności do majątku wspólnego wchodzi pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków, dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków oraz środki zgromadzone na rachunku otwartego lub pracowniczego funduszu emerytalnego każdego z małżonków.
Do majątku wspólnego nie wchodzą przedmioty stanowiące majątek osobisty każdego z małżonków.
Do majątku osobistego każdego z małżonków należą:
Najczęstszym sposobem podziału majątku jest przyznanie niektórych składników majątku wspólnego jednej osobie, pozostałych - drugiej osobie oraz wyrównanie udziałów poprzez dopłatę. Strona, która otrzymuje składniki majątkowe o większej wartości, musi dopłacić drugiej stronie kwotę wyrównującą wartość udziałów.
Sąd może również przyznać cały majątek jednej osobie z obowiązkiem spłacanie drugiej osoby. Z taką sytuacją możemy mieć do czynienia np. wówczas, gdy w skład majątku wspólnego wchodzi tylko jeden wartościowy składnik, którego nie można podzielić (np. tylko mieszkanie).
Sąd może również zarządzić sprzedaż składnika majątkowego i podział uzyskanej ceny. W praktyce, gdy żadna ze stron nie jest zainteresowana przejęciem składnika majątku na wyłączną własność, a składnika tego nie da się podzielić - strony na ogół dokonują jego sprzedaży we własnym zakresie, dzieląc się uzyskaną kwotą. Jest to korzystniejsze pod względem finansowym, niż sprzedaż rzeczy przez sąd.
Udziały małżonków w majątku wspólnym są równe.
Jednakże z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać, ażeby ustalenie udziałów w majątku wspólnym nastąpiło z uwzględnieniem stopnia, w którym każdy z nich przyczynił się do powstania tego majątku.
Przy ocenie, w jakim stopniu każdy z małżonków przyczynił się do powstania majątku wspólnego, uwzględnia się także nakład osobistej pracy przy wychowaniu dzieci i we wspólnym gospodarstwie domowym.
W sprawie o podział majątku sąd - oprócz ustalenia składu majątku, wartości poszczególnych jego składników i sposobie podziału (w tym wysokości dopłat) - może dokonać także innych rozliczeń.
Chodzi tu przede wszystkim o wydatki i nakłady poczynione z majątku wspólnego na majątek osobisty jednego z małżonków (przykład: ze środków pochodzących z majątku wspólnego został wyremontowany dom odziedziczony przez jednego z małżonków i stanowiący jego majątek osobisty).
Przy rozliczaniu wydatków i nakładów poczynionych z majątku wspólnego na majątek osobisty jednego z małżonków nie można jednak żądać zwrotu wydatków i nakładów koniecznych na przedmioty majątkowe przynoszące dochód (przykład: jeżeli małżonkowie wynajmowali mieszkanie stanowiące majątek osobisty jednego z małżonków, to dochody z najmu stanowiły majątek wspólny; opłaty wiążące się z posiadaniem mieszkania, jak np. czynsz do spółdzielni czy podatek od nieruchomości, nawet jeśli były opłacane z majątku wspólnego, to nie będą w takim wypadku rozliczane jako nakład na majątek osobisty - były bowiem niezbędne, aby rzecz przynosiła dochód stanowiący majątek wspólny).
Oprócz wydatków i nakładów z majątku wspólnego na osobisty, każdy z małżonków może żądać zwrotu wydatków i nakładów, które poczynił ze swojego majątku osobistego na majątek wspólny.
Nie można żądać zwrotu wydatków i nakładów zużytych w celu zaspokojenia potrzeb rodziny, chyba że zwiększyły wartość majątku w chwili ustania wspólności.
W sprawie o podział majątku sąd może rozliczyć również spłatę długu jednego z małżonków, który został spłacony z majątku wspólnego.
W pierwszej kolejności sąd co do zasady uwzględnia zgodny wniosek stron. Zdarza się, że pomiędzy stronami nie jest sporne to, kto ma otrzymać dom lub mieszkanie, lecz jedynie sporna jest ich wartość i wysokość spłaty.
Zdarza się również sytuacja odwrotna, tzn. gdy żadna ze stron nie chce otrzymać na wyłączną własność nieruchomości. W takim wypadku zachodzi konieczność sprzedaży nieruchomości, ponieważ sąd nie można przyznać nieruchomości na wyłączną własność osobie, która się temu sprzeciwia.
Najczęstszą sytuacją jest jednak ta, w której to każdy z małżonków (byłych małżonków) chce, by to jemu przyznać na wyłączną własność dom lub mieszkanie. W takiej sytuacji decyzja należy do sądu. Na decyzję tę mogą mieć wpływ różne czynniki. Sąd w szczególności może wziąć pod uwagę takie czynniki jak:
Wartość poszczególnych składników majątkowych stanowiących majątek wspólny mogą ustalić same strony. Przy dokonywaniu tych ustaleń mogą posiłkować się wycenami rzeczoznawców, cenami ofertowymi dostępnymi w internecie, itp.
Jeżeli strony nie mogą osiągnąć porozumienia co do wartości poszczególnych składników majątku wspólnego, ich wartość w toku postępowania o podział majątku wspólnego ustali sąd. W takich wypadkach sąd najczęściej korzysta z opinii biegłych.
Termin spłaty najczęściej oznacza sąd w postanowieniu, którym dokonuje podziału majątku.
Jeżeli ustalone została spłata z tytułu wyrównania udziałów w majątku wspólnym, sąd w postanowieniu, którym dokonuje podziału majątku, powinien oznaczyć termin i sposób uiszczenia spłaty.
W razie rozłożenia spłat na raty terminy ich uiszczenia nie mogą łącznie przekraczać lat dziesięciu.
W praktyce rozłożenie rat aż na 10 lat zdarza się bardzo rzadko. Na ogół są to okresy dużo krótsze - adekwatne do kwoty spłaty i możliwości finansowych strony zobowiązanej do zapłaty.
Wniosek o podział majątku wspólnego podlega opłacie stałej w kwocie 1.000 zł, niezależnie od tego jaka jest wartość majątku wspólnego. Jeżeli wniosek zawiera zgodny projekt podziału majątku, pobiera się opłatę stałą w kwocie 300 zł.
Istotnym kosztem, mogącym powstać w sprawie o podział majątku wspólnego, jest koszt opinii biegłego. Czasami w sprawie o podział majątku wydawanych jest kilka opinii, przez biegłych z różnych specjalności (np. rzeczoznawcy szacującego wartość rzeczy ruchomych, biegłego z zakresu szacowania wartości nieruchomości, geodezji, itd.). Koszt opinii zależy od jej zakresu i czasu potrzebnego na jej przygotowanie - na ogół są to kwoty rzędu kilku tysięcy złotych.
W sprawie o podział majątku nie ma przymusu adwokacko-radcowskiego, co oznacza, że taką sprawę każdy może poprowadzić sobie sam. Z uwagi na wysoki stopień skomplikowania niektórych spraw o podział majątku - nie zawsze jest to najlepsze rozwiązanie. Zlecając prowadzenie sprawy o podział majątku adwokatowi lub radcy prawnemu należy uwzględnić także koszty jego wynagrodzenia, które na ogół ustalane są indywidualnie i zależą od okoliczności konkretnej sprawy.
Podziału majątku można dokonać po ustaniu wspólności majątkowej.
Wspólność majątkowa ustaje po prawomocnym orzeczeniu rozwodu lub separacji.
Wspólność majątkowa może ustać również na skutek zgodnego oświadczenia małżonków złożonego przez małżonków przed notariuszem, którym małżonkowie ustanowią rozdzielność majątkową.
Ponadto, z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać ustanowienia przez sąd rozdzielności majątkowej (nawet jeśli nie zamierza wystąpić o rozwód lub o ustanowienie separacji).
Tak, możliwe jest dokonanie podziału majątku bez sprawy sądowej.
Jeżeli małżonkowie (lub byli małżonkowi) potrafią się porozumieć co do składu majątku wspólnego, jego wartości oraz sposobu, w jaki ma zostać podzielony - nie ma potrzeby angażowania sądu. Podziału majątku można w takim wypadku dokonać przed notariuszem.
Uzasadnione w takich wypadkach jest co najmniej uzyskanie porady prawnej przez każdą ze stron.
W skład majątku wspólnego wchodzi wszystko to, co małżonkowie nabyli w czasie trwania wspólności majątkowej. Wspólność majątkowa powstaje z mocy prawa z chwilą zawarcia małżeństwa.
Jeśli zatem małżonkowie nie zawierali żadnej umowy majątkowej małżeńskiej (intercyzy) wszystko to, co zostało nabyte przez nich w czasie trwania małżeństwa (zarówno wspólnie, jak też przez jednego z małżonków) - co do zasady wchodzi do majątku wspólnego.
W szczególności do majątku wspólnego wchodzi pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków, dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków oraz środki zgromadzone na rachunku otwartego lub pracowniczego funduszu emerytalnego każdego z małżonków.
Do majątku wspólnego nie wchodzą przedmioty stanowiące majątek osobisty każdego z małżonków.
Do majątku osobistego każdego z małżonków należą:
Najczęstszym sposobem podziału majątku jest przyznanie niektórych składników majątku wspólnego jednej osobie, pozostałych - drugiej osobie oraz wyrównanie udziałów poprzez dopłatę. Strona, która otrzymuje składniki majątkowe o większej wartości, musi dopłacić drugiej stronie kwotę wyrównującą wartość udziałów.
Sąd może również przyznać cały majątek jednej osobie z obowiązkiem spłacanie drugiej osoby. Z taką sytuacją możemy mieć do czynienia np. wówczas, gdy w skład majątku wspólnego wchodzi tylko jeden wartościowy składnik, którego nie można podzielić (np. tylko mieszkanie).
Sąd może również zarządzić sprzedaż składnika majątkowego i podział uzyskanej ceny. W praktyce, gdy żadna ze stron nie jest zainteresowana przejęciem składnika majątku na wyłączną własność, a składnika tego nie da się podzielić - strony na ogół dokonują jego sprzedaży we własnym zakresie, dzieląc się uzyskaną kwotą. Jest to korzystniejsze pod względem finansowym, niż sprzedaż rzeczy przez sąd.
Udziały małżonków w majątku wspólnym są równe.
Jednakże z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać, ażeby ustalenie udziałów w majątku wspólnym nastąpiło z uwzględnieniem stopnia, w którym każdy z nich przyczynił się do powstania tego majątku.
Przy ocenie, w jakim stopniu każdy z małżonków przyczynił się do powstania majątku wspólnego, uwzględnia się także nakład osobistej pracy przy wychowaniu dzieci i we wspólnym gospodarstwie domowym.
W sprawie o podział majątku sąd - oprócz ustalenia składu majątku, wartości poszczególnych jego składników i sposobie podziału (w tym wysokości dopłat) - może dokonać także innych rozliczeń.
Chodzi tu przede wszystkim o wydatki i nakłady poczynione z majątku wspólnego na majątek osobisty jednego z małżonków (przykład: ze środków pochodzących z majątku wspólnego został wyremontowany dom odziedziczony przez jednego z małżonków i stanowiący jego majątek osobisty).
Przy rozliczaniu wydatków i nakładów poczynionych z majątku wspólnego na majątek osobisty jednego z małżonków nie można jednak żądać zwrotu wydatków i nakładów koniecznych na przedmioty majątkowe przynoszące dochód (przykład: jeżeli małżonkowie wynajmowali mieszkanie stanowiące majątek osobisty jednego z małżonków, to dochody z najmu stanowiły majątek wspólny; opłaty wiążące się z posiadaniem mieszkania, jak np. czynsz do spółdzielni czy podatek od nieruchomości, nawet jeśli były opłacane z majątku wspólnego, to nie będą w takim wypadku rozliczane jako nakład na majątek osobisty - były bowiem niezbędne, aby rzecz przynosiła dochód stanowiący majątek wspólny).
Oprócz wydatków i nakładów z majątku wspólnego na osobisty, każdy z małżonków może żądać zwrotu wydatków i nakładów, które poczynił ze swojego majątku osobistego na majątek wspólny.
Nie można żądać zwrotu wydatków i nakładów zużytych w celu zaspokojenia potrzeb rodziny, chyba że zwiększyły wartość majątku w chwili ustania wspólności.
W sprawie o podział majątku sąd może rozliczyć również spłatę długu jednego z małżonków, który został spłacony z majątku wspólnego.
W pierwszej kolejności sąd co do zasady uwzględnia zgodny wniosek stron. Zdarza się, że pomiędzy stronami nie jest sporne to, kto ma otrzymać dom lub mieszkanie, lecz jedynie sporna jest ich wartość i wysokość spłaty.
Zdarza się również sytuacja odwrotna, tzn. gdy żadna ze stron nie chce otrzymać na wyłączną własność nieruchomości. W takim wypadku zachodzi konieczność sprzedaży nieruchomości, ponieważ sąd nie można przyznać nieruchomości na wyłączną własność osobie, która się temu sprzeciwia.
Najczęstszą sytuacją jest jednak ta, w której to każdy z małżonków (byłych małżonków) chce, by to jemu przyznać na wyłączną własność dom lub mieszkanie. W takiej sytuacji decyzja należy do sądu. Na decyzję tę mogą mieć wpływ różne czynniki. Sąd w szczególności może wziąć pod uwagę takie czynniki jak:
Wartość poszczególnych składników majątkowych stanowiących majątek wspólny mogą ustalić same strony. Przy dokonywaniu tych ustaleń mogą posiłkować się wycenami rzeczoznawców, cenami ofertowymi dostępnymi w internecie, itp.
Jeżeli strony nie mogą osiągnąć porozumienia co do wartości poszczególnych składników majątku wspólnego, ich wartość w toku postępowania o podział majątku wspólnego ustali sąd. W takich wypadkach sąd najczęściej korzysta z opinii biegłych.
Termin spłaty najczęściej oznacza sąd w postanowieniu, którym dokonuje podziału majątku.
Jeżeli ustalone została spłata z tytułu wyrównania udziałów w majątku wspólnym, sąd w postanowieniu, którym dokonuje podziału majątku, powinien oznaczyć termin i sposób uiszczenia spłaty.
W razie rozłożenia spłat na raty terminy ich uiszczenia nie mogą łącznie przekraczać lat dziesięciu.
W praktyce rozłożenie rat aż na 10 lat zdarza się bardzo rzadko. Na ogół są to okresy dużo krótsze - adekwatne do kwoty spłaty i możliwości finansowych strony zobowiązanej do zapłaty.
Wniosek o podział majątku wspólnego podlega opłacie stałej w kwocie 1.000 zł, niezależnie od tego jaka jest wartość majątku wspólnego. Jeżeli wniosek zawiera zgodny projekt podziału majątku, pobiera się opłatę stałą w kwocie 300 zł.
Istotnym kosztem, mogącym powstać w sprawie o podział majątku wspólnego, jest koszt opinii biegłego. Czasami w sprawie o podział majątku wydawanych jest kilka opinii, przez biegłych z różnych specjalności (np. rzeczoznawcy szacującego wartość rzeczy ruchomych, biegłego z zakresu szacowania wartości nieruchomości, geodezji, itd.). Koszt opinii zależy od jej zakresu i czasu potrzebnego na jej przygotowanie - na ogół są to kwoty rzędu kilku tysięcy złotych.
W sprawie o podział majątku nie ma przymusu adwokacko-radcowskiego, co oznacza, że taką sprawę każdy może poprowadzić sobie sam. Z uwagi na wysoki stopień skomplikowania niektórych spraw o podział majątku - nie zawsze jest to najlepsze rozwiązanie. Zlecając prowadzenie sprawy o podział majątku adwokatowi lub radcy prawnemu należy uwzględnić także koszty jego wynagrodzenia, które na ogół ustalane są indywidualnie i zależą od okoliczności konkretnej sprawy.
Sprawdź naszą ofertę konsultacji i wybierz opcję dostosowaną do Twoich potrzeb.